Half juli was ik in Barcelona voor de SnapCon23. Zo’n 100 personen vanuit de gehele wereld waren bij elkaar om elkaar de nieuwste dingen te laten zien van Snap!. Snap! is gemaakt door de Berkeley Unversity in California en het lijkt enorm op Scratch, met dat verschil dat het helemaal open is en dat je er dus allerlei eigen blokken aan kan programmeren.
Dag 1: De meeste deelnemers van het congres zaten net als ik in het hotel vlakbij de locatie. Het was een soort ons kent on bijeenkomst, gelukkig werd je er snel bij betrokken. Na de keynote heb ik een workshop turtlestitch gedaan van Margaret Lowe en ik heb mijn eerste project uit de borduurmachine gekregen (in 2017 heb ik al eens eerder wat gedaan met turtle stitch). Deze workshop werd ingeschoten vanuit werken met hoeken en wiskunde. Er werd gewerkt met deze borduurmachine Brother 240 ED innovis. Het niveau van de workshop en deelnemers was erg hoog. Er waren vooral deelnemers die op universiteiten werkten of met Snap! allerlei coole dingen aan het maken waren. Ook kwam de micro:bit in combinatie met microblocks en snap! voorbij. Ik vraag me dan af, waarom zou je het via microblocks doen als het ook in makecode kan. Alleen om makecode niet voldoende opensource is? Er was een lange lunch met hele lekkere broodjes/wijn/macrons zodat je eventueel terug naar het hotel kon om een siesta te houden. Maar om 16 uur begon het weer en de eerste dag werd afgesloten met een Keynote van Mark Guzdial, ik zat op het puntje van mijn stoel, hij zei zulke rake dingen. Hier is zijn presentatie. Bijvoorbeeld vertelde hij dat in 1960 al werd gezegd dat iedereen moet leren programmeren maar dit werd meer en meer gericht naar omdat dit belangrijk is voor de Economie. Als je mensen wilt leren programmeren moet het betekenis vol zijn (papert) en je kunt bijvoorbeeld met de micro:bit een haiku maken. Waarom niet. Hij heeft al heel lang een blog. Je merkte dat iedereen echt onder de indruk was, terwijl sommige mensen hem vast al eerder hadden gehoord.
Dag 2: Op de tweede dag had ik weer een sessie Turtle Stitch deze keer van Andrea Meyr en ging vooral hoe doe je dit in een klas. Je kunt binnen Turtle Stitch een klassen account aanmaken en zo een project klaar zetten, vanuit waar de leerlingen zelf verder kunnen gaan. Drie dingen zijn altijd erg belangrijk bij een Turtle Stitch: grote van het frame, lengte van de steken en de dikte. Weer lekker gespeeld met wat voorbeelden en weer geprint. Ze gebruikt ook kleine houten borduur frame’s zodat leerlingen het mee kunnen nemen. Ik zag ook een gave etui, waarin maar 1 rits zit. Die gaat helemaal rond. Tussen de workshops waren er veel lighthing talks online. In de grote zaal werden deze gegeven en je zag ook dat er veel mensen online aanwezig waren. Maar je zag ook dat meerdere mensen andere dingen gingen doen. De focus was wel veel op AI en kijk eens wat voor coole dingen ik heb gemaakt. In de avond was er een TeachMeet in het centrum waar iedereen wat kon vertellen wat hem op het hart zat. Ik heb samen met Ramon Moorlag iets verteld over de CodeWeek.
Dag 3: Op de derde dag waren er nog meer inspirende workshops en keynote’s. Zo was er Bernard die met behulp van AI een zelf sturend programma had gemaakt. Tijdens zijn verhaal liep hij ook weg, en ging zijn programma verder. Het was prachtig om te zien. Er was een spaanse jongen die Scratch JR helemaal van hout had gemaakt zodat blinde kinderen ook konden leren programmeren. Daar was ik natuurlijk wel in geintereseerd. Ik ben in de lunch nog bij hem langs gegaan en ik kreeg dus zon doos mee om het op mijn school te proberen. Ik ben niet tot het einde gebleven. Want ik wilde ook nog wat genieten van Barcelona.